Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri/Viðburðasögur/Hér í vörum heyrist bárusnarið
„Hér í vörum heyrist bárusnarið“
Eftirfylgjandi vísa er sagt að kveðin hafi verið við sofandi mann er var í fjárleit á Skálafellshnútu (af ósýnilegum) þegar átján skip fórust við Borgarhafnarhálsa þar norðlenzkir höfðu þá verstöðu og íbúðarskála sinn í Kambtúni hjá Hestgerðiskambi sem sagt er verið hafi á dögum Marteins biskups í Skálholti.
Vísan er:
- Hér í vörum heyrist bárusnarið,
- haldinn baldinn aldan fald ber kaldan,
- öflugir tefla afl með reiflum sveifla
- og að toga soga boðann voða.
- Saltur veltir sultarnoldurs byltum,
- á sólarhjóli rólar gjólutólið,
- en suma geymir svímadraumahúmið,
- þeir sofa um of með lof í stofukofa.
Þessir norðlenzku vermenn – sem þá er sagt haft [hafi] lestfæran veg úr Norðurlandi fram í Kálfadal á Borgarhafnarfjalli – voru orðlagðir fyrir óvandaðan lifnað með kvennafar og þess háttar lystisemdir og fært til að þeir hafi haft þann orðshátt: „Komdu í Kambtún ef þér finnst langt.“ Dæmi upp á traust þeirra á harðfengi sínu er sagt að tveir af þeim hafi vaðzt um það í einhvorjum harðasta frostbyl að þeir skyldu alnaktir komast um nóttina í sæng hjá bóndadóttur á Skálafelli, hafi svo báðir farið af stað; en daginn eftir fundust þeir örendir skammt frá Skálafelli.