- K
- Hvað gott er ei að sitja sæll í búi? Hvörsu búreisendur vaxa stundum af litlum efnum.
- 1.
- Vænt er að kunna vel að búa,
- vel að fara með herrans gjöf,
- hans verkum sèr í hag að snúa,
- honum þakka fyrir utan töf,
- enn sèr og öðrum gera gott,
- gleðjast og forsmá heimsins spott.
- 2.
- Að kunna vel sitt kall að rækja,
- keppast í dygðum leingra fram,
- aldr' eptir fölskum sóma sækja,
- síst um veraldar hirða glaum,
- að sýna velgjörð aumri þjóð,
- ofsa ránglætis hepta móð.
- 3.
- Að kunna' að lifa' í fró og friði,
- fullhraustr undir herrans líkn,
- umgirtur verndar-eingla liði,
- af djöfla valdi frjáls og sýkn;
- en loks hjá guði' að verða viss
- um vist ódáins sællífis.
- 4.
- Þvílík sèr alldrei lukka leynir,
- litið hef eg þar nokkuð á;
- hann sèr það bezt er sjálfr reynir;
- segja skal eg því meira frá,
- hvörsu mitt bónda-hvörsdags-líf,
- hingaðtil gekk fyrir utan kíf.
- 5.
- Eg fann bergmanna fimmtu veru,
- farin var ofan af himni sú;
- fèlausra þvílík efnin eru,
- allhentug til að reisa bú;
- ein gaf hendíng og önnur plóg,
- inn til þess að eg hafði nóg.
