Blaðsíða:Æfisaga Jóns Ólafssonar.djvu/15

Þessi síða hefur ekki verið prófarkalesin

xv

Ingibjargar, dóttur Síra Ólafs Sveinssonar á Stað í Súgandafirði. Hjer kemur það til greina, að elsta handrítið af sögunni B (sjá hjer síðar). sem öll hin hdr., er hafa 8 þáttinn, hafa sótfc hann til, beinlínis eða óbeinlínis, hefur eyðu fyrir föðurnafni Síra Olafs á öðrum staðnum, er það kemur fyrir (bls. 399, sbr. orðamuninn við þann stað), en sú eyða hefur svo verið útfylt með nafninu »Jónssonar«, sem er bersýnilega rangt, einsog bent er á í 1. athugasemdinni við bls. 390. Höfundurinn hefur því ekki munað nafnið, en það er afarólíklegt að slíkt hafi hent Ólaf, eða rjettara sagt, það tekur öll tvímæli af, svo það má telja vist að hann er ekki höfundurinn.

En hver er hann þá? Höfundurinn er, að mínu áliti, Magnús Magnússon, syslumaður i vesturhluta ísafjarðarsýslu 1652 — 81, fróður og merkur maður. Um æfi hans og rit hefur verið skrifað allítarlega af öðrum, og vísa jeg í ath. 1 við bls. 404 í það helsta af því. Pað sem mjer finst benda á að hann sje höfundurinn er einkum það sem hjer skal greina.

1. Handritið B er að aftan skrifað af Magnúsi. Hönd hans er vel kunnug og á því er enginn vafi. Allur þriðji kaflinn er með hans hendi. Nú má sanna að öll þau handrit, sem hafa þriðja kaflann, sfcafa beinlinis eða óbeinlinis frá þessu handrifci. Pað sýnir orðamunurinn (sjá hjer síðar) og ýmislegt fleira. — Priðji parturinn er skrifaður i fiýti i þessu handriti, við og við er af vangá slept orðmn. sem þyrfti meiningar vegna; þegar nú hin hdr. fylla upp i skörðin gera þau það oftast sifcfc á hvern hátt, og sýna þannig að orðið hefur vantað í frumritið. Sumstaðar eru, einsog dæmi hefur verið færfc til, eyður fyrir nöfnum, og hefur Magnús sjálfsagt ætlað að fylla þær út siðar er hann frjetti nánar um þau; þessar eyður eru vanal. skakt útfyltar í afskriftunum.

2. Par sem sagt er frá því, að Jón fjekk Eyrardal til ábúðar afgjaldslaust (bls. 404—405) er tilfært brjef frá Thómasi Nikulássyni fógeta á Bessastöðum til Magnúsar Magnússonar og skýrt svo óþarflega ítarlega frá innihaldinu, að