I. Ættjarðarkvæði.
i. ísland.
íslenskt tvísöngslag (S. st.)
ísland farsælda frón Og hagsælda hrímhvíta móðir, Hvar er þín fornaldar frægð, Frelsið og manndáðin bezt?
Alt er í heiminum hveriult, Og stund þíns fegursta frama Lýsir, sem leyftur um nótt, Langt fram á horfinni öld.
Landið var fagurt og frítt Og fannhvítir jöklanna tindar, Himininn heiður og blár, Hafið var skínandi bjart.
Þá komu feðurnir frægu Og frjálsræðishetjurnar góðu Austan um hyldýpishaf Hingað í sælunnar reit;
Reystu sér bygðir og bú í blómguðu dalanna skauti, Ukust að íþrótt og frægð, Undu svo glaðir við sitt. Hátt á eldhrauni upp, Þar sem enn þá Öxará rennur Ofan í Almannagjá, Alþingi feðranna stóð.
Þar stóð hann Þorgeir á þingi, Er við trúnni var tekið af lýði; Þar komu Gissur og Geir, Gunnar og Héðinn og Njáll.
