Blaðsíða:Rímur af Núma kóngi Pompilssyni (1835).djvu/12

Þessi síða hefur verið prófarkalesin

8

9. Þótt einmana þrokum hér, þeim hjá Grænlands sonum, ljódfuglana látum vér, leika í átthøgonum.

10. Vega skil mín ódfleyg ønd, eingin þarf ad géra, þegar eg vil, er hægt um hønd, heima á Fróni’ ad vera.

11. Fuglinn drjúgum frái sá, faldi skýja undir, sudur fljúga á nú á, Italíu grundir.

12. Og svo þadan óhikad, Islands heim til bragna, segja hvad í hvørjum stad, helst til beri sagna.

13. Vinur hái Velborinn, á voldugum stóli sala, hrektu ei frá þér fuglinn minn, sem fyrir þig vill gala.


14. Albygd vóru — um þad skrár, eru í vorum høndum — herød stór á øldum ár, í Italíu løndum.

15. Þar sem liggja løndin tóm, og Latsíu grundir skína, fóru ad byggja fyrstir Róm, á fjallinu Palatína.

16. Rómulur og Remur tveir, sem ritin brædur géra, Martis burir mundu þeir, mágar Prócass vera.

17. Borgum øllum Róm í rún, reiknast stærri af seggjum; á sjø fjøllum háum hún, til himins lyptir veggjum.