—116—
4. Hinir létta hørdu lyndi, og hreysti neyta, forsmá þetta, og ad yndi ødru leita.
5. Slíkir finna vilja valla vanda øllum, sigra og vinna ánaud alla, er vér køllum.
6. Atvik fá þó ockar lyndi ýfist móti, nóg er þá af ødru yndi í ýmsu hóti.
7. Bresti geingi eda aud hjá íllum grønnum, finnum leingi bót og braud med betri mønnum.
8. Ef ad vara atlot qvenna ei sem skyldi, hún má fara; finnast hennar fleiri gildi.
9. Um forløg skrafa ei hlítir hørd, né huga snúa, bædi á hafi, himni og jørdu heillir búa.
10. Vitur, snotur er sá einn og aldrei mædinn, sem þeckir, notar, hjarta hreinn, í heimi gædin.
11. Eg hefi lítid lund ad styrkja lucku - þunni; þad er skrítid, eg er ad yrkja í einsetunni.
12. Hér vid eiri eins og þætti eckért skérda; ó, ad fleirum ad því mætti yndi verda.
13. Skyggi nockur ømun á hins Edla gledi, Siggi locki leida þrá úr ljúfu gedi.
14. Númi stardi hrærdur hljótt á hrundu únga; hjartad bardist brátt og ótt í brjósti þúnga.
15. Eingin girnd nú sálu færdi sorgar fría, sem í fyrnd þá hjartad hrærdi Hersilía.
