—119—
34. Aptur gætti orda þannin aftur veiga; med þeim hætti má þig svanninn madur eiga.
35. Adur enn þýdist mundu meyar, meina skérdur, sóknar hrídir Sikileyar sækja verdur;
36. Medan strídid magnar trylt á Mistar flóa, þín skal eg bida, þar sem vilt, med Þrúdi glóa.
37. Númi kætist, fadmar fljód og fødur blída, sídan mætur svørin gód nam sona þýda:
38. Medan stríd eg þreyti þad, vid þokum hédan; kæran bídi í Kúres-stadnum kyr á medan.
39. Kallinn búast burtu nú sem brádast lætur; sídan snúa þadan þrjú og þreyta fætur.
40. Kúres finnur kempan stinna í kransi hinna; létt er svinnum lid ad vinna landa sinna.
41. Leyna frú í litlum stad, þeir listir stunda, hreinan búa her med nad til Hristar funda.
42. Sex þúsundum sørva lundur safnar manna; brann í mundum bláa tundur Blindar ranna.
