—16
vedur, þar sem yfir ekru bak, ógnfylkíngin tredur.
84. Fram svo nádi æda øld, opt þó mæti slørkum, uns þeir ráda ad reisa tjøld, á Rómaborgar mørkum.
Ønnur Ríma.
Enn þá hafdi ei heimur forn, hulin nád ad finna, helblá eitureldakorn, í idrum jardarinnar.
2. Þig, sem setur borg og bý, í bál, í andartogi, hvør kom med þig heiminn í, heljardýkis logi?
3. Þú sem dýrfist þreita raust, þrumu saunginn vidur, og alla hluti eirdarlaust, í øsku fellir nidur.
4. Þó í þér qveiki huglaus hønd, hnígur kémpan góda, og þú eidileggur lønd, í loganum Djøfulóda.
5. Hvar sem þér er otad á, ertu fús ad granda, fyrir þér ecki fjøllin blá, í fridi meiga standa.
6. Med þér fylgir mord og svik, mund ef stýrir hvinna, því þú ert ecki augnablik, óluckuna ad vinna.
7. Hermenn, borgir, hús og skip, á hafnar mjúkum dýnum, verdur allt í einum svip, eldur í kjapti þínum.
