—86—
ragi; vid þad laus hann var þó eigi, verdi mér aldrei, þad eg segi!
13. Raun var mér og mørgum ad hans miklu dryckju, medan hann var hér á flacki, héldt hann áfram slíku svacki.
14. Mikid hann af munni orkti máta gladur, skémtilegur, en skjaldan reidur, skilid á hann þennann heidur.“
15. Þiki mér ecki þarfleg vera þessi ræda, eyrum fyrir ad þylja þjódar; þagnid þid heldur, Stúlkur gódar!
16. Fjallid nidur fóru menn og fundu herinn; mestur þorri Marsa barinn, mundi þá og varnar farinn.
17. Ljótt var hér ad litast um í lægdum dala: blódid, merg og hráann heila, hlýtur ad øsla þjódin veila.
18. Bada menn í blódtjørnunum búka fullum; otudu sér á víga vøllum, valdýngjurnar ofar fjøllum.
19. Ernir sátu upp á þeim med orgi straungu; himininn, af hrafna gangi, hljóda freka, grillir mangi.
20. Númi fer og hædstan hittir hilmir Róma; Leó þángad líka kemur, lofdúngs vinur rædu semur: