Blaðsíða:Íslensk Söngbók.djvu/26

12

sögu Sagnanna ey. — Drottinn á hæðum Hönd henni rjettu Blómleg hún rísi Úr brimróti hafs. Valtýr Guðmundsson þýddi.

15. fslandsminni Vesíur-íslendinga. Lag : Ja, vi elsker dette Landet. 1. Já, vér elskum ísafoldu', Er áa vorra bein Geym- ir djúpt í dimmri moldu', En dís í hverjum stein, Sorgartár þar stríðast streymir, Stærst er gleði-nægð, Sem í skauti sínu geymir Sögu vora og frægð, Sem í skauti sínu geymir — Geymir sögu vora' og frægð. . 2. Já, vér elskum ísafoldu Eins og hún er nú; Dýpst í hennar dimmu moldu Dafni von og trú. Trú á guð og trú á eigin Traustan þrótt er sterk ; : , : Þvílík trú á mátt og megin Megnar kraf taverk. : , : 3. Fémætur er fornöld sjóður Framtakssömum lýð : Aðeins frækorn fyrir gróður, Fyrir nýja tíð. Já, vér elskum ísaf oldu Eins og verður hún, : , : Er það f ræ rís upp úr moldu Árdags móti brún. : , : 4. Grúfðu' ei, f ósturfoldin hvíta, Fornaldar við glam ; Samtíðar á líf skalt líta, Lít þú upp og f ram ! Þá, þótt megi missa frá sjer Margan nýtan son, :,: Viti menn að ísland á sér Endurreisnarvon. :,: 5. Börn, sem fjarst þér aldur ala, Unna þér ei minst; Unaðsbergmál bemsku dala í brjósti lifir inst. Eng- inn frónska fjallasaii, fossa, hólma' og sker, :,: Eng- inn maður íslandsdaii Elskar svo sem vér. :,: 6. Já, vér elskum ísafoldu Alla heimsins tíð, Alt sem þar er ofar moldu, AÍt þitt lán og stríð. Heim til þín