„Blaðsíða:Íslensk Söngbók.djvu/31“: Munur á milli breytinga
→Ekki villulesnar síður: Ný síða: 19. Minni íslands. Lag: Þú söguríka Svíabygð. 1. Þú gamla, mæra móðurgrund, Vér minnumst þín á gleðistund, Þú kynsælt kappaland, Sem fannahjálm á höfði ber... |
Ekkert breytingarágrip |
||
Meginmál (verður innifalið): | Meginmál (verður innifalið): | ||
Lína 1: | Lína 1: | ||
19. Minni íslands. |
'''19. Minni íslands.''' |
||
Lag: Þú söguríka Svíabygð. |
Lag: Þú söguríka Svíabygð. |
||
1. Þú gamla, mæra móðurgrund, Vér minnumst þín |
1. Þú gamla, mæra móðurgrund, Vér minnumst þín |
||
á gleðistund, Þú kynsælt kappaland, Sem fannahjálm á |
á gleðistund, Þú kynsælt kappaland, Sem fannahjálm á |
||
höfði ber, Og heitan eld í brjósti þér, Úr silfurskærum |
höfði ber, Og heitan eld í brjósti þér, Úr silfurskærum |
||
elfum er Þitt ítra mittisband. |
|||
2. Þú móðurfold, vér minnumst þín Á meðan drott- |
2. Þú móðurfold, vér minnumst þín Á meðan drott- |
||
ins röðull skín Á hvíta jökulinn. Að vinna alt, sem ork- |
ins röðull skín Á hvíta jökulinn. Að vinna alt, sem ork- |
||
um vér, Vort ættarland, til heiðurs þér, Það fagra tak- |
um vér, Vort ættarland, til heiðurs þér, Það fagra tak- |
||
rmark setji sér Hver sannur mögur þinn. |
rmark setji sér Hver sannur mögur þinn. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
Þjóðlag. (J. H., V.) |
Þjóðlag. (J. H., V.) |
||
Á heimsenda köldum vor ey gnæfir ein í ysta norð- |
|||
urs hafsauga bláu, Þar fóstraðist þjóð vor við elds og |
|||
ísa mein Og áhrif af náttúrunni háu; Og hér hefir |
|||
glansað vor gulltíðaröld, Og geymt hér hefir Saga sín |
|||
fornu rúnaspjöld, Drykkjað þjóð með þrótt Á þrauta |
|||
dimmri nótt; Ljúft oss land vort er, því lífsrót vor |
|||
er hér ; Vor köllun, vor dáð Knýtt er f ast við þetta |
|||
láð Svo kngi vér lífsins anda drögum. |
|||
⚫ | |||
Á heimsenda köldum vor ey gnæfir ein í ysta norð-urs hafsauga bláu, Þar fóstraðist þjóð vor við elds og ísa mein Og áhrif af náttúrunni háu; Og hér hefir glansað vor gulltíðaröld, Og geymt hér hefir Saga sín fornu rúnaspjöld, Drykkjað þjóð með þrótt Á þrauta dimmri nótt; Ljúft oss land vort er, því lífsrót vor er hér ; Vor köllun, vor dáð Knýtt er f ast við þetta láð Svo kngi vér lífsins anda drögum. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
Lag: Þú vorgyðja svífur. |
Lag: Þú vorgyðja svífur. |
||
1. Ó, sviptigna móðir, með silfurhár greitt, Þinn sól- |
|||
igylti vanginn er fríður; þótt skaut þitt sé kalt þá er |
1. Ó, sviptigna móðir, með silfurhár greitt, Þinn sól-igylti vanginn er fríður; þótt skaut þitt sé kalt þá er hjarta þitt heitt, Og hreinn er þinn faðmur og blíður. |
||
hjarta þitt heitt, Og hreinn er þinn faðmur og blíðun |
|||
2 |