Baldurs draumar
Baldurs draumar
Þetta er útgáfa Finns Jónssons sem færð er til samræmdrar stafsetningar. 'Baldrs draumar', in De gamle Eddadigte, ed. by Finnur Jónsson (Copenhagen: Gad, 1932).
- 1
- Senn váru Æsir
- allir á þingi
- ok Ásynjur
- allar á máli,
- ok um þat réðu
- ríkir tívar,
- hví væri Baldri
- ballir draumar.
- 2
- Upp reis Óðinn,
- alda gautr,
- ok hann á Sleipni
- söðul of lagði;
- reið hann niðr þaðan
- niflheljar til;
- mætti hann hvelpi,
- þeim er ór helju kom.
- 3
- Sá var blóðugr
- um brjóst framan
- ok galdrs föður
- gól of lengi;
- fram reið Óðinn,
- foldvegr dunði;
- hann kom at hávu
- Heljar ranni.
- 4
- Þá reið Óðinn
- fyrir austan dyrr,
- þar er hann vissi
- völu leiði;
- nam hann vittugri
- valgaldr kveða,
- unz nauðig reis,
- nás orð of kvað:
- 5
- ‘Hvat er manna þat
- mér ókunnra,
- er mér hefir aukit
- erfitt sinni?
- Var ek snivin snævi
- ok slegin regni
- ok drifin döggu,
- dauð var ek lengi.’
- 6
- Óðinn kvað:
- ‘Vegtamr ek heiti,
- sonr em ek Valtams;
- segðu mér ór helju,
- ek mun ór heimi:
- Hveim eru bekkir
- baugum sánir,
- flet fagrlig
- flóuð gulli?’
- 7
- Völva kvað:
- ‘Hér stendr Baldri
- of brugginn mjöðr,
- skírar veigar,
- liggr skjöldr yfir,
- en ásmegir
- í ofvæni;
- nauðug sagðak,
- nú mun ek þegja.’
- 8
- Óðinn kvað:
- ‘Þegj-at-tu, völva,
- þik vil ek fregna,
- unz alkunna,
- vil ek enn vita:
- Hverr mun Baldri
- at bana verða
- ok Óðins son
- aldri ræna?’
- 9
- Völva kvað:
- ‘Höðr berr hávan
- hróðrbaðm þinig,
- hann mun Baldri
- at bana verða
- ok Óðins son
- aldri ræna;
- nauðug sagðak,
- nú mun ek þegja.’
- 10
- Óðinn kvað:
- ‘Þegj-at-tu, völva,
- þik vil ek fregna,
- unz alkunna,
- vil ek enn vita:
- Hverr mun heift Heði
- hefnt of vinna
- eða Baldrs bana
- á bál vega?’
- 11
- Völva kvað:
- ‘Rindr berr Vála
- í vestrsölum,
- sá mun Óðins sonr
- einnættr vega:
- hönd of þvær
- né höfuð kembir,
- áðr á bál of berr
- Baldrs andskota;
- nauðug sagðak,
- nú mun ek þegja.’
- 12
- Óðinn kvað:
- ‘Þegj-at-tu, völva,
- þik vil ek fregna,
- unz alkunna,
- vil ek enn vita:
- Hverjar ro þær meyjar,
- er at muni gráta
- ok á himin verpa
- halsa skautum?’
- 13
- Völva kvað:
- ‘Ert-at-tu Vegtamr,
- sem ek hugða,
- heldr ertu Óðinn,
- aldinn gautr.’
- Óðinn kvað:
- ‘Ert-at-tu völva
- né vís kona,
- heldr ertu þriggja
- þursa móðir.’
- 14
- Völva kvað:
- ‘Heim ríð þú, Óðinn,
- ok ver hróðigr,
- svá komir manna
- meir aftr á vit,
- er lauss Loki
- líðr ór böndum
- ok ragna rök
- rjúfendr koma.’