Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri/Goðfræðisögur/Um jólasveina

Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri
Um jólasveina

Jólasveinar eru taldir þrettán og kemur sá fyrsti hálfum mánuði fyrir jól og síðan einn hvern dag til jóla og eins haga þeir brottferð sinni eftir jólin. Gamalt fólk hafði það fyrir vana að sletta floti á eldhúsveggi á Þorláksmessu þegar kjötið var soðið og hurfu þessar slettur síðan því jólasveinar sleiktu þær. En þessi eru nöfn jólasveina eftir því sem réttorður kvenmaður hefur heyrt:

Tífill, Tútur,

Baggi, Lútur,

Rauður, Redda,

Steingrímur og Sledda,

Lækjaræsir, Bjálminn sjálfur,

Bjálmans barnið,

Litlipungur, Örvadrumbur.

Konur jólasveinanna eru páskadísirnar og koma þær til híbýla mennskra manna um páskaleytið.

Nöfn jólasveina (eftir annari sögn):

Tífall og Tútur,

Baggi og Hnútur,

Rauður og Redda,

Steingrímur og Sledda,

sjálfur Bjálfinn og Bjálfans barnið,

Bitahængir,^[1] Froðusleikir,

Gluggagægir og Syrjusleikir.

<references>

1. Hann ber fótastokkinn á eldhúsbitunum. [Hdr.]