Þ
Búnaðarbálkur
Höfundur: Eggert Ólafsson
Æ
Æ
Til endalyktar framsetjast nokkrar greinir úr prèdikun Salómons konúngs um sama efni. Seinast er niðrlag kvæðisins.
96.
Lífið mun öllum rustum remmast,
ræktarsnauðum við fólkið sitt;
við skulum frá þeim fara snemma,
og fram-mæla seinast, hjartað mitt!
hvað prèðikaði af hugarsjón,
hinn vitri kóngr Salómon.
97.
Sólunni leit eg ólan undir,
auðugr þegar saman dró,
og hugði niðr hreppa mundi;
hann við þján illa fyrri dó;
sonurinn snauðr eptir á
ekkèrt, sem höndin taka má.
98.
Hvað gagnar svo fyrir gýg að vinna,
getr sèr maðr eymd og nauð,
og alla dagana æfi sinnar
etr í myrkri hrygðar brauð;
illr í skapi hvörn dag hann
heilsunnar aldrei njóta kann.
99.
Manninum er því ekkèrt betra,
enn sínu lífi' að kætast í,
matar og drykkjar sinna setra
sjálfr yðjandi neyta frí;
guðs úr hendi sú gleðin fer,
gáfa drottins hún jafnan er.
100.
Viljið þèr mèr ei til þess trúa,
sem talað hefi' eg um búskap lands;
Salómon kóngr kunni' að búa;
komum, bræðr! að ráðum hans;
vilja guðs oss og vorri þjóð
vinnum, ámeðan hrærist blóð.