S
Vorgleðin ýmislig, af fiskum, dýrum, sumarfuglum, og s. frv.
52.
Fiskr er geinginn inn úr álum,
eyðist af bændum hvört eitt kot;
semm er komið að sumarmálum,
sælunnar verðr ekki þrot;
nýkomnir fuglar fríðka tún,
farinn er snjór af hvörri brún.
53.
Jörðin skiptir um lánarliti,
leiðist rjúpunum skjallarhams;
mèr breytist og, að mínu viti,
mjög svo geðferðið innan skamms;
því öll er komin önnur lyst
í mig, enn sú eg hafði fyrst.
54.
I haust, er var, eg þrumdi þreyttr,
þá jurtagarðsins yðju sleit;
nú vil eg aptr verða sveittr,
og velta þar um einum reit;
en varpa síðan fræi' í fold,
fyrirmyndun um sjálfs míns hold.
55.
Lystugt er úti' að vera á vori,
veðrið fagrt, en sólin skín;
ærnar jarmandi, fær og forinn;
fuglasaungrinn aldrei dvín;
fiskar upptaka' og firrtir hrygð
forvitnast ætla' um landsins bygð.