Heimskringla/Ólafs saga Tryggvasonar/3
Eftir um vorið sendi Gunnhildur njósnarmenn til Upplanda og allt í Víkina að njósna um það hvað um hag Ástríðar mundi vera. En er sendimenn koma aftur þá kunnu þeir það helst að segja Gunnhildi að Ástríður mundi vera við föður sínum Eiríki, segja og þess meiri von að hún muni þar upp fæða son þeirra Tryggva konungs.
Þá gerir Gunnhildur þegar sendimenn og býr þá vel að vopnum og hestum og hafa þeir þrjá tigu manna og var þar til forráða ríkur maður, vinur Gunnhildar, er Hákon er nefndur. Hún bað þá fara á Oprustaði til Eiríks og hafa þaðan son Tryggva konungs og færa henni. Þá fara sendimenn alla leið sína.
En er þeir áttu skammt til Oprustaða þá verða varir við ferð þeirra vinir Eiríks og báru honum njósn um ferð sendimanna að kveldi dags.
En þegar um nóttina bjó Eiríkur brottferð Ástríðar, fékk henni góða leiðtoga og sendi hana austur til Svíþjóðar á fund Hákonar hins gamla, vinar síns, ríks manns. Fóru þau í brott er mikið lifði nætur.
Þau komu að kveldi dags í hérað er Skaun heitir og sáu þar bæ mikinn og fóru þannug til og báðu sér næturvistar. Þau duldust og höfðu vond klæði. Sá bóndi er nefndur Björn eiturkveisa, auðigur maður og illur þegn. Hann rak þau í brott.
Fóru þau um kveldið í annað þorp skammt þaðan er hét í Viskum. Þorsteinn hét þar bóndi sá er þau herbergði og veitti þeim góðan forbeina um nóttina. Sváfu þau í góðum umbúnaði.