Heimskringla/Ynglinga saga/40
Ívar hinn víðfaðmi kom á Skáni eftir fall Guðröðar föðurbróður síns og dró þegar her mikinn saman, fór síðan upp á Svíþjóð. Ása hin illráða var áður farin á fund föður síns. Ingjaldur konungur var þá staddur á Ræningi að veislu er hann spurði að her Ívars konungs var þar nær kominn. Þóttist Ingjaldur engan styrk hafa til að berjast við Ívar. Honum þótti og sá sýnn kostur, ef hann legðist á flótta, að hvaðanæva mundu fjandmenn hans að drífa. Tóku þau Ása það ráð er frægt er orðið að þau gerðu fólk allt dauðadrukkið. Síðan létu þau leggja eld í höllina. Brann þar höllin og allt fólk það er inni var með Ingjaldi konungi.
Svo segir Þjóðólfur:
- Og Ingjald
- ífjörvan trað
- reyks rösuðr
- á Ræningi
- þá er húsþjófr
- hyrjar leistum
- goðkynning
- í gegnum steig.
- Og sá urðr
- allri þjóðu
- sjaldgætastr
- með Svíum þótti,
- er hann sjálfr
- sínu fjörvi
- fræknu fyrstr
- um fara vildi.