Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri/Galdrasögur/Sæmundur fróði yrkir Sólarljóð

←Óskastundin

Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri
Sæmundur fróði yrkir Sólarljóð

Síðustu skipti Sæmundar og kölska→

Þegar Sæmundur fróði lá banaleguna og mönnum virtist hann andaður hreyfðust á honum þrír fingurnir á hægri hendinni (þeir sem haldið er penna með) sem vildu þeir taka um eitthvað. Lengi voru menn í efa um hvað slíkt hefði að þýða; loksins voru ýmsir hlutir bornir að fingrunum, en þeir héldu áfram að hreyfast þangað til þeim var fenginn penni, þá beygði sig einn fingurinn utan um hann; síðan var réttur pappír hinum fingrunum, og beygði sig annar fingurinn að honum; þá var nú sjálfsagt að fá hinum þriðja blekbyttuna. Eftir það skrifuðu fingurnir Sólarljóð og þegar þeim var lokið slepptu þeir ritfærunum og urðu máttvana og hreyfðust aldrei síðan.