Heimskringla/Haralds saga Sigurðarsonar/90

←89. Frá fylking Haralds konungs

Heimskringla - Haralds saga Sigurðarsonar
Höfundur: Snorri Sturluson
90. Frá Harald konungi Guðinasyni

91. Griðaboð við Tósta jarl→

Haraldur konungur Guðinason var þar kominn með her óvígjan, bæði riddara og fótgangandi menn. Haraldur konungur Sigurðarson reið þá um fylking sína og skynjaði hvernig fylkt var. Hann sat á svörtum hesti blesóttum. Hesturinn féll undir honum og konungur af fram.

Stóð hann upp skjótt og mælti: „Fall er fararheill.“

Þá mælti Haraldur Englakonungur til Norðmanna þeirra er með honum voru: „Kennduð þér þann hinn mikla mann er þar féll af hestinum við hinn blá kyrtil og hinn fagra hjálm?“

„Þar er konungur sjálfur,“ sögðu þeir.

Englakonungur segir: „Mikill maður og ríkmannlegur og er vænna að farinn sé að hamingju.“