Heimskringla/Haralds saga Sigurðarsonar/94
Styrkár stallari Haralds konungs Sigurðarsonar komst brott, ágætur maður. Hann fékk hest og reið svo í brott. Um kveldið gerðist á vindur nokkur og heldur svalt en Styrkár hafði ekki klæði fleiri en skyrtu eina og hjálm á höfði og nökkvið sverð í hendi. Honum svalaði er hann hratt af sér mæðinni. Þá kom í móti honum vagnkarl einn og var í kösungi fóðruðum.
Þá mælti Styrkár: „Viltu selja kösunginn bóndi?“
„Eigi þérna,“ segir hann, „þú munt vera Norðmaður. Kenni eg mál þitt.“
Þá mælti Styrkár: „Ef eg em Norðmaður hvað viltu þá?“
Bóndi svarar: „Eg vildi drepa þig en nú er svo illa að eg hefi ekki vopn það er nýtt sé.“
Þá mælti Styrkár: „Ef þú mátt mig ekki drepa bóndi þá skal eg freista ef eg megi þig drepa,“ reiðir upp sverðið og setur á háls honum svo að af fauk höfuðið, tók síðan skinnhjúpinn og hljóp á hest sinn og fór til strandar ofan.